Co chcielibyście wiedzieć o rodzinie zastępczej, ale baliście się zapytać

Perspektywa dzieci w pieczy zastępczej

Nie wiem, o co tu chodzi. Czuje się porzucony przez własnych rodziców, którzy są przecież dla nie najważniejsi. Jaka będzie moja przyszłość, czego mogę oczekiwać? Czy kiedyś wrócę do rodziców? Mówią, że nie wiadomo. I gdzie ja właściwie jestem? Niektórzy mówią, że w domu dziecka. Dlaczego teraz oczekują ode mnie więcej niż wcześniej? Teraz każą mi się uczyć i odpowiednio zachowywać. Po co, jak wcześniej tego nie musiałem? Dlaczego nie mogę robić tego co wcześniej? O co im wszystkim chodzi i jakie jest moje miejsce w tym całym zamieszaniu? Co mam czuć do własnych rodziców? Czy mam prawo kochać rodziców zastępczych? Czy jest to w porządku wobec własnej rodziny? Jak się w tym wszystkim połapać gdy ma się tylko kilka/kilkanaście lat?

Rodzice zastępczy, jak sama nazwa wskazuje, zastępują prawdziwych (biologicznych) rodziców, którzy z różnych względów nie mogą sprawować opieki nad swoimi dziećmi. To zastępstwo powinno być czasowe – do momentu, kiedy rodzice biologiczni będą mogli znów zająć się swoim potomstwem (spełnią odpowiednie warunki i sąd wyrazi na to zgodę). Najczęściej jednak zdarza się tak, iż dzieci nie mogą wrócić do rodzinnego domu – wtedy powinny mieć szansę na rodzinę adopcyjną. W praktyce jednak, sytuacja prawna dzieci przez długi czas pozostaje nieuregulowana. Wtedy przebywają one w pieczy zastępczej przez lata – czasem aż do usamodzielnienia się. Często na tyle długo, iż tracą szansę na rodzinę adopcyjną – prawda jest taka, iż adoptowane są głównie małe dzieci. Zdarza się też tak, iż rodzice zastępczy sami decydują się na adopcję powierzonego im dziecka.

Perspektywa rodziców zastępczych

Rodzice zastępczy opiekują się powierzonymi im dziećmi zwykle we własnym domu lub mieszkaniu. W przypadku rodziców niespokrewnionych – zapraszają pod swój dach faktycznie obce sobie dzieci, o których bardzo niewiele wiedzą. To taka mała „niespodzianka”. Nie wiadomo czego się spodziewać. Nie wiadomo jakie problemy i deficyty mają powierzone Wam dzieci. Nie wiadomo jakie były ich doświadczenia i wcześniejsze przeżycia. Trzeba szybko nauczyć się wspólnego życia w rodzinie zastępczej. Wypracować kompromisy pomiędzy własnymi oczekiwaniami i preferencjami, a nabytymi już nawykami oraz możliwościami dzieci. Trzeba starać się jak najszybciej nadrobić wcześniejsze zaniedbania. Zadbać o zdrowie i rozwój powierzonych Wam dzieci. Praca rodziców zastępczych nigdy się nie kończy. Dzieci są pod ich opieką cały czas, tak samo jak własne dzieci i tak samo się je traktuje. To niekończące się obowiązki. Nawet trudniejsze niż w przypadku własnych dzieci, bo tu trzeba często zaczynać wszystko „od początku”.  Zwykle nie masz urlopu, ani wolnego weekendu, ani nawet wolnego popołudnia. Zmierzasz się z: problemami dzieci, trudną codziennością, kłopotliwymi kontaktami z rodziną biologiczną oraz oczekiwaniami wszystkich którzy obserwują Twoją pracę (instytucje pomocy społecznej, sąd, przedszkola, szkoły, najbliższe otoczenie).

Rodziny zastępcze zmagają się w wieloma problemami. Najważniejsza kwestia to kompleksowa pomoc powierzonym im dzieciom. Trzeba doleczyć, poszukać specjalistów. Starać się nadrobić ogrom wcześniejszych zaniedbań. Spróbować zmienić niedobre nawyki i zaimplementować pozytywne. W odpowiedni, subtelny sposób, kształtować wzajemne relację. Do tego dochodzą trudne dla wszystkich kontakty z rodziną biologiczną oraz niepotrzebnie przedłużające się procedury sądowe.

Dlatego każda pomoc dzieciom jest tu wskazana. A najważniejsze, że każda pomoc daje wymierne efekty – lepszą przyszłość dla dzieci z trudną przeszłością.